Najwyższy budynek świata (829 m), który ten zaszczytny tytuł odebrał tajwańskiemu Taipei101 (509 m), to wizytówka nie tylko miasta będącego centrum handlowym, finansowym i turystycznym rejonu Zatoki Perskiej, ale także Zjednoczonych Emiratów Arabskich (ZEA), żeby nie powiedzieć całego świata arabskiego. Swoją nazwę (w dosłownym tłumaczeniu wieża Chalifa) dubajski drapacz chmur otrzymał na część władcy sąsiedniego Abu Dhabi – Chalify ibn Zaijda Al Nahajjana, drugiego w historii prezydenta ZEA, urzędującego do dziś.

Mierzący prawie tyle, co cztery ustawione jeden na drugim Pałace Kultury i Nauki architektoniczny cud zaprojektowała pracownia Skidmore, Owings i Merrill (SOM) z Chicago. Najwyższa wzniesiona przez człowieka konstrukcja naziemna składa się z centralnego rdzenia i trzech ramion, które w miarę wzrostu wieżowca stają się coraz mniejsze, aby nadać mu smukłość. Szczyt zwieńczony jest iglicą. Według głównego architekta Adriana Smitha trzyczłonowa konstrukcja ma przypominać kwiat pustyni błonczatki (Hymenocallis), ornamentyka zaś oddawać hołd architekturze islamu.